کلبه خیال

سلام. اومدم با اولین معرفی فیلم. اونم چه فیلمی. فیلم دیکتاتور بزرگ اثر فاخر چارلی چاپلین. این یکی از زیباترین فیلمایی بود که تو سبک کمدی کلاسیک دیده بودم. چارلی چاپلین هم که به اندازه کافی معرف حضورتون هست و است نیازی به تعریف و تمجید نیست. پس بریم بدون مقدمه اضافی سراغ معرفی فیلم.

پ.ن : راستی خاطر جمع باشید که این صرفا معرفی فیلم است و اسپویل نمیشه. پس بفرمایید و بخوانید.

دیکتاتور بزرگ ساخته چارلز اسپنسر چاپلین، کارگردان صاحب سبک سینما و نماد سینمای صامت است.  نکته قابل توجه اینکه دیکتاتور بزرگ اولین فیلم ناطق و صدا گذاری شده توسط این کارگردان به حساب می آید. 
در بحبوحه جنگ جهانی دوم، زمانی که ظلم و تفرعن جهان را پر کرده است چاپلین درد کشیده که دیگر تحمل بی عدالتی را ندارد برای مقابله و تقبیح اعمال نازی ها که در راس آن آدولف هیتلر قرار دارد، زبانی موجز تر از طنز پیدا نمی کند و با تیغ تیز آن تمام ظالمان و نظام دیکتاتوری که مردم را به بردگی می گیرد محکوم می کند تا شاید برخیزند و به دنبال نسیمی از انسانیت بروند. جمله معروف وی نیز قرین مبارزه اش می شود :
( یک سیب از درخت افتاد و جهان از قانون جاذبه با خبر شد، میلیون ها جسد افتاد اما بشر معنای انسانیت را درک نکرد.)
چاپلین در این فیلم نقش یک سلمانی یهودی را بازی می کند که به اشتباه و تنها به علت شباهت ظاهری با یکی از دیکتاتور های مشهور (آدونید هینکل) جای او قرار می گیرد و اینگونه اعمال هیتلر و موسولینی را به سخره می گیرد.
همچنین برای نشان دادن دروغ گویی و بیهودگی سخنرانی دیکتاتورها، تمام سخنرانی هایی که شخصیت دیکتاتور فیلم به زبان آلمانی بیان می کند هیچ مفهومی ندارد و همه آنها برگرفته از پوسترها و تابلوهای تبلیغاتی است. 
چارلی چاپلین در انتهای فیلم بیانیه ای را می خواند که به نوعی بیانیه خودش در رابطه با نگاهش به دنیا و انسانها است که تبدیل به یکی از ماندگارترین سکانس های تاریخ سینما شده است.